Als de taxus niet gesnoeid wordt, groeien zijn takken naar de grond, gaan wortelen en vormen nieuwe boompjes die rond de centrale boomstam opgroeien als aparte, maar met elkaar verbonden bomen. Na een tijdje onderscheiden zij zich niet meer van de moederboom. Het geheel lijkt dan op een grote struik met vele takken. Zo werd de taxus symbool van dood en wedergeboorte: het nieuwe komt voort uit het oude.
Het nieuwe komt voort uit het oude!
Laatst heb ik een aantal mooie dikke stammen van de taxus van iemand over kunnen nemen. Het zijn oude bomen geweest, afkomstig van landgoed Huys te Warmont. Daarvoor heb ik nog wat snoeihout weten te bemachtigen bij Huize te Echten. Hier zou anders openhaardhout van gemaakt worden! Flinke takken, waar cursisten in de workshops mee aan de slag zijn gegaan. De takken waren hol van binnen en eerst is het verweerde hout er uit gehaald. De stukken stam zijn bijna identiek, dus ik ben erg benieuwd wat er uiteindelijk uit gaat ontstaan. De resultaten volgen nog! Ja mooi, dat het hout zo nog voort blijft leven!
dit is het resultaat van een stuk tak waar ik mee aan de slag ben gegaan! Prachtig hout!
Het is altijd leuk om de geschiedenis te weten van het hout waar ik mee wil gaan werken en waar het in de loop der jaren voor gebruikt is! Hier volgt wat achtergrondinformatie:
Het langst levende plantaardige wezen op aarde?
De taxus groeit erg langzaam en bij ons is de taxus vooral bekend als haag. In het verleden werden ze vooral op kerkhoven veel geplant en zijn daar vaak uitgegroeid tot flinke bomen. Sommige taxusbomen zijn wel 1500 tot 2000 jaar oud! Er wordt gezegd dat de taxus het langst levende plantaardige wezen op aarde is.
De taxus (lat. Taxus Baccata) is een altijd groene naaldboom. Hij heeft platte naalden die lijken op die van de spar en een schilferende roodbruine bast.
Bijna alles aan de boom is giftig, ook de pitjes in de rode bessen. In de volksmond wordt de taxus de boom des doods genoemd, of venijnboom. Het gif, taxine, wordt ook wel gebruikt als middel tegen kanker.
Al vanaf de oudheid werd de taxus door verschillende volken als Kelten, Grieken, Romeinen, Germanen en de Noord Amerikaanse indianen gezien als onder andere bescherming tegen het kwaad, als de poort naar de wereld van de geesten, als een heilige boom. In veel mythen en legenden komt de taxus als zodanig voor.
het hout Druïden gebruikten taxushout om er visioenen mee op te wekken en er toekomst voorspellingen mee te doen of om er krachtige amuletten van te maken.
Het hout van de Taxus is bijzonder sterk en buigzaam. Er worden sinds de oudheid handbogen van gemaakt. Robin Hood had ook een boog van taxushout! Otzi, de neolithische jager die enkele jaren geleden in het ijs op de grens van Italië en Oostenrijk werd aangetroffen, droeg een taxusboog bij zich. Bij de Slag bij Azincourt (1415) gebruikten de Engelsen bogen van taxushout. Daardoor hadden hun pijlen een veel groter bereik. Het zou een van de redenen zijn waarom ze de slag tegen de Fransen konden winnen. Om over voldoende taxushout te beschikken werden de bomen in de Middeleeuwen in heel Europa op grote schaal gerooid en bestond er een zeer bloeiende handel in taxushout. Onder meer hierdoor is hij op vele plaatsen in het wild zeer schaars geworden. Taxushout wordt nu gebruikt om er meubels van te maken, maar ook worden er onder andere prachtige schalen van gedraaid en houten beelden van gemaakt!
werkplaatscambium 